شبکه‌های بی‌سیم و مقایسۀ انواع آنها ﴿802.11b 802.11a 802.11g and 802.11n﴾

هنگامی که کاربران خانگی و اداری شبکه، می‌خواهند تجهیزات شبکۀ بی‌سیم (WLAN) خریداری کنند، با گزینه‌های متعددی روبرو می‌شوند. محصولاتی که از تکنولوژی Wi-Fi بهره می‌برند، از استانداردهای 802.11a، 802.11b، 802.11g و یا 802.11n برخوردارند. علاوه بر این، بلوتوث و تعداد دیگری از تکنولوژی‌های غیر Wi-Fi نیز وجود دارند که هرکدام برای کاربردهای خاص شبکه طراحی شده‌اند.

این مقاله، به تشریح Wi-Fi و تکنولوژی‌های مرتبط با آن می‌پردازد و با مقایسه و توضیح تفاوت‌های آنها، به شما کمک می‌کند که تصمیم بهتری برای ادوات شبکۀ خود اتخاذ نمایید.

802.11

در سال ۱۹۹۷، انستیتوی IEEE اولین استاندارد شبکۀ محلی بی‌سیم (WLAN) را تدوین نمود. آنان نام این استاندارد را 802.11 گذاشتند. متأسفانه، استاندارد 802.11 فقط پهنای باند ۲ Mbps را پشتیبانی می‌کرد که برای بسیاری از موارد، سرعت پایینی محسوب می‌شد. به همین دلیل، ادواتی که با استاندارد 802.11 معمولی کار می‌کنند، دیگر ساخته نمی‌شوند.

802.11b

در جولای ۱۹۹۹، انستیتو IEEE، استاندارد اصلی 802.11 را گسترش داد و مشخصات جدید را 802.11b نامید. استاندارد 802.11b پهنای باندی برابر ۱۱ Mbps را پشنیبانی می‌کند که با شبکه‌های سنتی اترنت قابل مقایسه است.

802.11b نیز مانند استاندارد اصلی 802.11، از فرکانس سیگنالی رگوله نشده (2.4 GHz) بهره می‌برد. سازندگان معمولاً ترجیح می‌دهند که برای پایین آوردن هزینۀ تولید، از این فرکانس‌ها استفاده کنند. چون رگولاسیونی در کار نیست، ادوات 802.11b ممکن است با دستگاه مایکروویو، تلفن‌های بی‌سیم و دیگر وسایلی که از بازۀ فرکانسی 2.4 GHz بهره می‌برند، تداخل پیدا کنند. البته با نصب ادوات 802.11b در فاصلۀ مناسب از وسایل دیگر، می‌توان از تداخل اجتناب کرد.

• مزایای 802.11b: هزینۀ کم‌تر؛ بازۀ سیگنال خوب است و به‌راحتی مسدود نمی‌شود.
• معایب 802.11b: سرعت نهایی کم‌تر؛ لوازم خانگی ممکن است با باند فرکانس رگوله نشدۀ آن تداخل کنند.

802.11a

همزمان با توسعۀ 802.11b، مؤسسۀ IEEE استاندارد 802.11 را به شیوۀ دیگری نیز ارتقاء داد و نام آن را 802.11a نهاد. از آنجاییکه استاندارد 802.11b خیلی سریع‌تر محبوبیت یافت و رایج شد، برخی تصور می‌کند که 802.11a بعد از 802.11b بوجود آمده. اما حقیقت این است که 802.11a همزمان با 802.11b ساخته شد. با توجه به هزینۀ بالاتر، 802.11a عموماً مصارف تجاری دارد، درحالی که 802.11b بازار مصرف خانگی را بهتر پوشش داده است.
802.11a تا پهنای باند 54 Mbps را با فرکانس رگوله شده با طیف 5 GHz را پشتیبانی می‌کند. فرکانس بالاتر این استاندارد نسبت به 802.11b، بازۀ شبکه‌های 802.11a را کوچک‌تر می‌کند. فرکانس بالاتر 802.11a به معنای سخت‌تر شدن نفوذ سیگنال‌ها از سد دیوارها و موانع دیگر نیز هست.

از آنجاییکه 802.11a و 802.11b به فرکانس‌های متفاوتی مجهز هستند، این دو تکنولوژی با یکدیگر ناسازگار هستند. بعضی از تولید کنندگان، ادوات ترکیبی شبکۀ 802.11a/b را ارائه می‌دهند، اما این محصولات به ندرت هردو استاندارد را در کنار هم ایفا می‌کنند (هر وسیله می‌تواند فقط یکی از این دو را استفاده کند).

• مزایای 802.11a: سرعت نهایی بالا؛ فرکانس‌های رگوله شده، از تداخل امواج پیشگیری می‌کند.
• معایب 802.11a: هزینۀ بالاتر؛ بازۀ فرکانسی کوتاه‌تر که ساده‌تر مسدود می‌شود.

802.11g

در سال ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ محصولات شبکۀ بی‌سیم (WLAN) به استاندارد جدیدتر 802.11g وارد بازار شد. 802.11g مزایای هردو استاندارد 802.11a و 802.11b را باهم ترکیب کرده است.

802.11g پهنای باند 54 Mbps را پشتیبانی می‌کند و از فرکانس 2.4 Ghz برای بدست آوردن دامنۀ گسترده‌تر بهره می‌برد. 802.11g با استاندارد قدیمی‌تر 802.11b سازگار است؛ به عبارت دیگر، اکسس پوینت (Access Point) های 802.11g با شبکه‌های 802.11b کار می‌کنند و بالعکس.

• مزایای 802.11g: سرعت نهایی بالا؛ دامنۀ سیگنال خوب است و به‌راحتی مسدود نمی‌شود.
• معایب 802.11g: گران‌قیمت‌تر از 802.11b؛ در فرکانس رگوله نشده، ممکن است لوازم خانگی ایجاد تداخل امواج کنند.

802.11n

جدیدترین استاندارد IEEE در زمینۀ Wi-Fi، استاندارد 802.11n است. طراحی این استاندارد با هدف ارتقاء پهنای باند 801.11g توسط سیگنال‌های متعدد بی‌سیم با استفاده از چندین آنتن (تکنولوژی MIMO) صورت گرفته است.

با تکمیل این استاندارد، ارتباطات 802.11n باید انتقال داده‌ها را با سرعتی بالاتر از 100 Mbps انجام دهند. استاندارد 802.11n نسبت به استانداردهای Wi-Fi قبلی، دامنۀ وسیع‌تری را پوشش می‌دهند چراکه کثرت سیگنال‌ها بیشتر شده. ادوات 802.11n با استاندارد 802.11g نیز سازگار خواهند بود.

• مزایای 802.11n: بالاترین سرعت نهایی و بهتری دامنۀ سیگنال؛ مقاومت بیشتر در برابر تداخل سیگنال از منابع بیرونی.
• معایب 802.11n: این استاندارد هنوز تکمیل نشده؛ هزینۀ بیشتری نسبت به 802.11g دارد؛ استفاده از چندین سیگنال ممکن است به شبکه‌های 802.11b/g تداخل پیدا کند.